Elsa

Cantic a Elsa

Me dis que nòstre amor estrena lo monde.
Aquò's un monde ont s'aima de parlar simplament.
Daissa lo Lancelot , Daissa la Taula Redonda.
Iseut, Viviana, Esclarmonda
Que per miralhs tenian un miralh messorguièr...

Me dises Daissa un pauc
L'orquestra dels trons.
Que pel temps que fa , son de paure monde.
Que podiant pas cercar dins los diccionaris.
Aimarian los mots ordinaris
Que se poguèssen mormolhar en soscant.

Se vòls que t'aimi pòrta me de l'aiga linda.
Ont lor desiranças s'i pòscan desassetar.
Que ton poema sia la sang de ta blassadura.
Coma un teulaire sus lo teulat
Canta pels aucèls que sabon pas ont anisar

Que ton poema sia l'esper que dis De seguir
En bas del fulheton sorne de nòstres passes.
Que triomfle la votz umana sus los coires
E dona a cadun una rason de viure
A los que tot pareis convidar a la mòrt

Que lo tèu poema sia dins de luòcs sens amor.
Ont òm trima , ont òm sagna , ont òm crèva de frèg.
Coma un èr mormolhat .
Que fa los pèds mens pesucs.
Un cafè negre a primalba.
Un amic rescontrat sus lo camin de crotz.

Per qual cantar vrai ne valdrai la pena.
Levat per los que n'en somias sovent .
E que lo sovenir es com'un bruch de cadenas
La nuèch se revelhant dins tas venas.
E que parla a ton còr coma al vèlier lo vent.

Lois Aragon