Nelson Mandela terroriste?

Mandela festèja a London sos quatre vingt nou ans.

Bona novèla los USA anoncian  que devria   lèu lo levar de la tièra  mondiala dels terroristes. 

Que lo paure avian oblidat de l'escalfar. Que totis l'avian oblidat en companhia de Ben Laden. 

Quand de temps lor prendrà? Benlèu se fara dabant sa mòrt , baste que lor faguan vergonha, a totes los qu'an de sang sus las mans. 

Cal sab que Mandela se faguèt completament  enganar quand l'ANC arribèt al poder. 

Negociava ame  lo poder politic, que li pareissia mai important que tot,  mentre que l'estèla montanta M'bicki negociava ame lo poder economic...

Quand Mandela se'n trachèt , èra tròp tard . las minas de carbon , de diamant , d'aur , las caissas de retirada , las bancas , tot per dire s'èra escapat entre las arpias dels panaires de tota mena. Tot èra aparat pels borsejaires  anglò-saxon, per des tèxtes de nivèls internacionals, que previstalhavan tot . (veire lo libre de Naomi Klein: la Strategia del Chòc"

Cò que faguèt que Mandela obtenguèt una majoritat politica larja, e un poder politic poderos e majoritaria ,  sens trapar  los mejans economicas de lo metre en òbra. Li demorava sonque de bracejar. 

Lo programa de l'ANC previstava , de raccòrdar los towns ships en electricitat , gaz , aiga.... Aquò foguèt pas possible  falta d'argent . Pièger Mbicki signèt per la creacion d'una banca sud africana complètament independanta del poder , a l'imatge de çò que se faguèt dins Euròpa un pauc mai tard .

Fin finala , Mandela i trapèt l'estimi mondiala , que toquèt pas als tresaurs dels blancs , e qu'encara uèi , que d'i pensar, lor arancar de lagremas de bonhur  .  Aquò's pas que l'estimi pels cocuts.

De Beer , e totas las autras entreprèsas multinacionalas , contunhan de s'emplenar las pòchas entre que los medias  occidentals s'espantan, de longa sus la transicion democratica exemplari de l'Africa de Mandela. Un exemple per elses , se toca pas a ren , pòd bramar çò que vòls.

Per tot aquò Mandela se meritava plan una festejada dins lo païs que contunha de profièchar mai que mai de las riquèsas de l'Africa del Miètjorn. Que sabon plan qu'aquel grand òme los aparèt d'un banh de sang. 

Per aquò Mandela s'amerita plan d'èstre reconegut coma un grand òme.

Qu'a ren de veire ame los terroristes, al contrari,  levat que Bush seria benlèu pas a la bona plaça.

Bon aniversari a Nelson Mandela... Que vos arrivavem pas a la cavilha.

Melting pot e mescladis

Would you be so kind to open the window.

Yes i am. Yes I pòdi. I want , that , soi free coma l’aire, the wind , not the wine stupid alcoolic !

You say qu’es possible de dubrir( open) the window quickly.

To jump out of the windoowwww. Paf… Mas you don’t imagine

That it’s possible quand n’a un sadol de n’acabar ame la seguida lèu.

As me , when I empty my glass, my bottle , e que the word above me (mimi)

Quita pas de desconejar d'a fons a cima.

Ièu pòdi sautar(jump) que i a pas d’estatge(floors) a l’ostal , e alara, un biais de parlar…

Mas ne cal pas clavar the mind. Shut your mouth .

Shut your tooth, your budèls( les tripes) que gargolhan , calatz vos quikly, quiquili( le patois anglais écrit pheaunezthykemand)

Pusleu escotatz. Listen to me. Cresetz pas que los politics de longa...

The mafia. It’s easy de far las bonas armas. You never look after the others.

They are bad’s people que jetan la money, a lot of capitalistes’s casino.

Dabala on you, Babale you, non Dableyou enfin Bush que.

I put a spell on you. I put a tròç of m… on you. I love you.

And i find you con. At the end.

Have you undestood miss understood.

No , Ach so, good, you had to go to the pesca , when la mafia comand de pertot.

Then , would you be so kind to open the door ?And go away...

No ? But the atmosfèra is completament poirida all over the word.

Sure with a jet . I can go to Sri Lanka. Yes ? Tsunami? Where? To the Hilton’s members ? Why not ?

I am going. Lest’s go !

Oc mas amics ièu ai pas que lo smic, wich is the Salari Mafiosò Minima (de la )Camora .

OK anem largar blue bird on Hiroshima and go to the beautiful’s monde of the twenty century

Yes . Fasem aital. Ame Nicolas yes . Thank you de cagar sul uman's family's story.

E Oc good luck a tatatatarata Tatcher. Oc . Sabètz per çò que ne’n disi ièu.

Si una brava femna, qu’a lo pubis comme un bec d’agla. Jamai contenta!

No I don’t see it. The pubis? Mas Tony tremolava ren que d’i pensar.

Non ? Bon per çò que ne’n sabi ièu. Un biais de parlar.

Deman parlarai français una lenga amenaçada per lo gavatch oriental.

doas femnas dins lo cap 1968

a esquerra pintura de Fany

Montèri a la solharda que servissia de sala de banh , me copèri la barba venguda raspuda. I avia un ferrat. Una servieta blanca orlada de linhas rojas. Una mena de terralha e una dorna de marca terra de fer, causas que fan la jòia dels anticaires d'uèi. Me sovèni de las tomètas pel sòl e d'un fenestron gaire mai grand qu'un portanèl de preson , e que praquò mostrava , dins lo clar escur de la vanèla, un brave tròc de cèl.. se vesia que lo solèlh començava de cremar la tèrra . Las ombras venian duras , netas , coma las qu'òm vei vei dins las pintraduras de Cezanne. Om auria dich que lo solèlh escalprava los objècts , e los fasian tremolar entre que los crids , las paraulas , tindavan estranhas coma la d'una lenga oblidada. Los japals dels canhs se perlongavan entre las parets , rebats metalicas que me donèron la sentida , que tot aquò èra pas qu'un raisve.

Se podia pas. Qu'èri pas dins aquela solharda a me curar los uèlhs, de la monina de la nuèch, a escotar los ressons de la vida , los jòcs dels enfants , e dels cans, entre que la casèrne m'esperava a set cent quilomètres d'aila. Estrangetat . Pensèri encara un fum de causas desparièras, destimborladas coma de me dire que fasia très jorns, èri pas aqui e que dins très jorns i serai pas mai pus. Me gaitèt dins lo miralhèt estelat e vejèri un jove a l'agach negre , que semblia a mand d'agantar l' imatge fendasclada que li calia congrear.

I faguèt tant que se pòd per ensatjar de li sorire al can magre que mostrava las dents. Mas virava grimaça. Alara li diguèri que Joana podria pas jamai aimat un òme tant « sauvatge » . Que savia pas sorire. E per qué ? De que m'avia facha la vida? Per qué s'estudia pas dins las escòlas...

E pausèri un agach menimos sul espaurugal que se la cantava la cançon , que perdia pè coma lo nadaire que vòl se fregar ame la fòrça de l'ocean e que nada mai luenh sens saupre sonque se capitarà de tornar. Ièu me jogavi la comedia. Tot vistable que me la jogavi. Aital èri dabalat coma un fat , ame la remembrança d'Odile e de Joana. Sens ne poder destrigar l'una de l'autra. Sens soscar la pus pichona segonda de causir , de comprendre çò que me butava. E fasia coma lo can qu'auria levat la lèbre e lo perdigalh e que sab pas ont seguir , e que se troba espaventat a l'idèa de laissar l'una per l'autre.

Darrièr , sus una cadièra despalhada , Alice m'avia pervesit de nobèls vestits. Me virèri devèrs lo rebat treblat del miralh pichon. Que d'un còp saviai pas pus per onte començar. Me capusèri las onglas ame la pencha e sosquèt que me caldrai plan escampar l'aiga sala de la terralha. Que non me caldrai anar al cafè de la plaça , onte los òmes gulavan tant fòrt que lo ricard, lo pastis , l'anis , los ensordavan e lor cremavan la cervèla.

Mas qu'avia dicha Joana? Que nos deviam trobar? Coma convengut?

Mas quand diable se'n parlèt, d'aquel rendètz vos? Sai que jamai? Se trufava de ièu?

Davalèri los escalièrs la terralha a la man. Me sovèni encara que sarravi la còrda que corrissia al long de la parets e que servissia de man corenta, per cabuçar pas que lo cap encara me virava.

Alicia me gaitava. Me capejèt la terralha e diguèt:

-te la pòd pausar a l'ayguièra. Me'n tracharai pus tard....

-...

Subte fronçèt las ussas e bufèt :

• a i a qualqu'un que t'espèra...

La Joana èra tornada ? Butèri la pòrta pesuga de la sala de minjar. E cridèri:

• te! sias tornada?.....

Mas èra Odile que se tenia dabant la chaminèa atudada . Fasia mina d'agatchar las fotòs sus la laissa. Se revirèt:

• me fas pas un poton? diguèt

Oc de segur. M'avancèri devers ela. Me clinèri. E se penjèt al mèu còl per m'abraçar a plena boca.

Sentiguèri sa nolor , lo fuòc de las pelses. Ensatjèri plan de me recuòlar puèi , durèt lo poton de l'amistat. Per astre Alicia èra sortida sul pas . Per astre tornèt pas. :

• nos veirem aqueste ser? Diguèt

• crèsi pas... respondèri

• mas que oc , que veni de rescontrar Joana..... per anar d'amassa.... a Palavas ? As jà oblidat?

Ne'n demorèri estabordit.

• e...

• Me preguèt de la menar que Girard , son jove, lo coneis tu? ... La vendra trobar mai tard quand podrà . E que se troba qu'a pas d'autò... Me diguèt que vos deviatz trobar totes ailabas e quand i demandèri se podia venir ièu tanben , que me laguiava a l'ostal per causa que l'espos es tornat en Soissa per trabalhar.... Savètz consi t'esperavi ièu?
  

E sul pic nos tornèrem abraçar coma d'assetats . Dusca'l moment que la pòrta del bas crainèt suls gonfalons e metrapèt l'idèa de metre la taula entre ela e ièu.

Alicia dintrèt sens me regardar. Odila s'agachava dins lo miralh grand e fasia mina d'ajustar la coifa , lo maquilhatge . Causiguèri de sortir lèu. Alicia me regardèt missantament e Odile me cridèt: « a tot ara , oblidètz pas?"

Respondèri pas.

Davalèri la carrièra granda en me disent que me calia tornar sul pic a l'armada. Que vesiai pas consi me tirar de l'engana.

Coma enlucernat , me trobèri al cafè . L'oncle m'abraçèt e d'autres tanben me sarrèron sus son pitre sens que los conesca d'Eve e d'Adam. Me semblèt plan que d'unes me prenian per l'ainat del tonton.

Lèu, entre que lo pastaga rajava de longa , capitèri de m'assucar de tal biais, de m'assegurar tanben, qu'oblidèri de pensar lo mejan de me tiras de lors passes. Totes a l'entorn me testimoniavan de l'amistat, per pas dire de l'amor, e fin finala, me demandèri perqué me devriai anar passejar a Palavas , entre doas femnas aissas e un companh caçaire de rauba , alara qu'aici m'èri trapat un molon d'amics. Aici tot m'agradava, tant plan.

Mas, i podiai far, que sabiai plan al plond de ièu, qu'èra plan la monina que m'amagava l'azuèlh.

La Strategie du choc

?Las recèptas que permeton de matar un òme podon marchar per tot un pòble?

La responsa de Naomi Klein.

.Strategie du Choc .

600 paginas benlèu mas una idèa mestrèssa

Al contrari de las reaccions de drècha e d’esquèrra ( de la mena , ren de novèl jos lo solèlh) Dona Klein aplècha una teòria que va mai prigond, e çò qu'escriu es espaurugant, tarrible e inausit. Lo libre foguèt citat , quand l’autora venguèt ne parlar sus França Cultura , puèi desapareguèt totalament dels subjects d’actualitat. Devria i èstre encara que permès de comprendre lo monde "modèrne". S’agis d’una apròcha globala e complètament novèla per parlar de totas las crisis que se son encadenadas dempuèi la primièra que boleguèt tant l'esquèrra françèsa: la cabuçada del Chili d’Allende.

Klein analisa una autra teoria , la dels Chicago Boys e de son paire, lo prèmi Nobèl Milton Friedman e mostra qu’aquèla teoria junta perfechament , naturalament ame los « trabalhs d’aplicacion » de la la psiquiatria de la guèrra frèsca.

Las doas partidas son inseparablas . Perqué ? Que la teòria suspausa l’existencia de la « pagina blanca » , « la taula rasa ». Las "ensatges" an provat qu'òm pòd revirar un òme coma uèn gant, la question se pausèt de lo far per un pòble. Friedman mostrèt que se podia far a la condicion que la "revolucion liberala " foguès mai que mai òrre, dura subte , sens pietat . E oc avètz plan legit...

-per grèlhar d’a fons , lo « mercat » dèu pas d’èstre entrepachat per ren… Es a dire que per optimisar los plaçaments d’argent, l’Estat social, los sindicats , las associacions, devon pas intervenir pauc o pron que ges. De fach per que l’argent torna a la sorga uflat per mantuns apòrts , que lo ribatèl venga riu , gaudre,, ribièra , e flum cal s’aparar de l’evaporacion, los chucadis sauvatges , las infiltracions , totes eveniments que demesisson lo rajal.D'un mot lo social.

-L’Estat social principalement ; ame sas leis sul trabalh, sus l’aparament sanitari e social, sa politica d’educacion, contribuon de tirar una part , d’un brave e bon argent alara , qu’aquel deuriá (l'Estat) d’en primièr permejar de lo far creisser e florir e tornar al privat, fin finala , devers los que « trabalhan » ame l’argent « del meteis Estat plan sovent», e tenon una mena d’engenh per s’enriquesir , ne faire un molon. E que tot aquò dèu contunhar … Qu’o valon plan.

-corajosament los Chigagò Boys van se descarcassar de convincer totes los governaments occidentals del monde liure e democratic . E i arribaran. Levatz los programmes socials, l’ajuda sociala, la reglementacion, e veiratz tot anira plan. E aquò’s vertat tot anèt milhor aprèp. Los profièchs creissèron fòrça e tot se « regulèt » e se regula tot sol. I a plan qualquas ondas missantas al nivèl de las classas popularas o mejanas, mas moron sonque los que cal( lo miracle del mercat que regula), mantuns còps aquò’s indefugible que lo mercat regula. Aital que la natura regula la populacion de lemings . (La famina regula perfeitament lo nombre de bocas a noirir) ( la malautia regula del meteis lo nombre de malautes que podon èstre suenhats per lo sistème de santat) (lo mercat regula encara lo nivèl dels salaris , en fixant tre la debuta la part vodada al trabalh, la mai pichona , ex Nike al Viet Nam) E donc cada vilatjon mondial deuriá de levar d’estatuas « a la lei del mercat » e aital en seguent , tot sol, tot se regula. Inch Allah e Amen….

Mas coma las populacions bestiassas, volon pas pèrdre la securitat sociala, un bon sistème d’educacion, e las leis del trabalh, cal de circonstancias specialas per lor far « engolar » las mesuras exceptionalas , las despuèlhar de los paures bens , baptisats pel còp d’avantages acquesits. Tatcher, Reagan, e Joan Paul Dos la santa trinitat , puèi Bush, Blair, Balladur , Bertrand e la secu ....

Mas es pas aisit de far passar una tala politica.

O ne cal un malastre climatic (Novèla Orleans , Tsunami privatisacion de l'ayga a Ceylan tres jorns aprèp lo malastre) o una polida crisi economica, Brasil.

Naomi Klein nos mostra que totas aquelas crisis survengudas dins lo monde dempuèi la « liberacion de las fòrças del mercat » al Chili , dins Argentina, , dins Urugai (100000 mòrts totes très près amassa au mens) puèi Indonesia, Bolivia , Polonha, China , Russia foguèron mèsas a profièch per las fòrças de la « liura concurençia » per tòrpilhar los sistèmes socials e trapar los magres fons « vodats » per l'esquèrra d'alara a la « proteccion sociala ». La novèla esquèrra cambièt d'idèa dempuèi.

Naomi Klein nos mostra que los sòcis del laissar far (Toca pas al blat salòpa ,puta coma o dis B Blier dins lo film « Les tontons flingueurs) sabon far espelir las dichas circonstançias que tardessen tròp d’arribar. Darrièr exemple : ‘l’Iraq .

La toca es de provocar un estat de paur , d’atonia sociala e es aila la mèsa en obra de las descubèrtas scientificas de la psicologia de la guèrra frèsca pagadas per la CIA.

Per exemple dins França es de longa la deute de la secu

E los Go ( Gentes organisators) de Chicago tot en « deplòrant » los chaples nombroses , las torturas , las desaparicions , noton plan qu’ailas , la terror e la miseria son las condicions imperativas de la capitada de la teoria de la pagina blanca : la lei de l’òfra e de la demanda acte 1 òm anira totes al paradis. . Dolorosa contradiccion per lo raisve Chicagonian : los mercats debon èstre liures mas pas los pòbles.

D’aremarcar

1 que los medias parlan pas gaire de las montanhas de mòrts degudas a l’aplicacion d’aquèla politica FMI (Fons Mafios Internacional. OMC (Organisacion Mondialas de la Camorra)

Es per aquò que lo mercat marcha tant plan en China e que totis de s’esmervilhar …

L’obtencion de la pagina blanca que permès de partir de zerò (Ground zerò ???) es un mescladis ; bolhon de potingas, electròchòcs e recèpta medicinalas del domani psiquiatric ( ex : veire Guantanamo ) recaptadas de la guèrra frèsca , mas tanben de violençias militarias , ame tanqs e mitralhèta (China) , ( Còp d’estat de Eltsine) .

Un òme « suenhat » aital torna jamai a la normalitat. Es parièr per un pòble que tot compte fach es pas qu’un ensem d’òmes que d’unes « una minoritat per astre » se crèson autorisats de criticar la lei del partage de las riquèsas produsidas per los trabalhadors. A n’elses òm pas aplicar aquela medecina subreviolenta. Que s’agis en prioritat de marcar los esperits.

Monsen Friedman conselhèt de tapar lèu e fòrt , mas parla gaire de las tuarias, jura que faguèt pas que donar des consèlhs tecnics, e dis textualament « que cal pas ensatjar de far quicòm ame l’argent dels autres » . Es pas bèl lo comptable del sindicat del crimi?

Aquò li meritèt lo prèmi Nobèl ame Kissinger l’òme que tombèt Allende. La terror emplegada sus la via publica per espaventar lo monde( novias tiradas de la gleisa pels pelses lo jorn del maridatge, sindicalistes rabalats dins l’usina Fòrd de Bueno Aires , la tortura de pertot ( isolament sensorial , fam set, talent, neuroleptics, bruch ensordant ..) Tot aquò pertot onte lo programa volgut , impausat pel FMI e l’OMC serà aplicat ame l’ajuda dels Chicago Boys…

Naomi Klein mostra que la pensada liberala aplica als pòbles , las descubèrtas terrificantas dels psiquiatres de l’armada.

Las potingas prescrichas donon lèu un profièch inausit per un ponhat de privilegiats . Daisson los autres a l’abroa del camin o del cementèri.

NDLR :Se troba qu'es lo biais costumièr de far de la mafia . Alara ven que pensam fòrça al biais de far de la mafia . Aquò’s la meteissa brutalitat la meteissa rapacitat.

Los païs nhafrats per FMI e OMC (n’i a un fum) son forçats de privatisar (veire privatisacions dins Corèa Russia , Argentina, Malaisia, Indonesia , Bolivia….) ,donar lors bens , minas, petroli, servicis : telefona, electricitat ayga per ren. veire prètz de venta de Samsung , Daewo...

Es lo meteis tractament que lo qu’es servat a las bordilhas pels macarèls quand fan pas lo chifre .

Que sembla plan que la mafia ten ara lo poder, la borsa e la majora part dels govèrns, e qu’òm pòd clarament veire lo biais de far dels ruffians..