poètas

Bec : aimi melhor los aubres als fars. Los fars son faches per veire la nuèch. Mas esblaugisson tanben lo que los finta e lo despossedis de son pròpi agach. Los aubres , te donan de l'alenada al monde , van cercar la vida dins las prigondors de la tèrra e ça te gratolhla lo cèl. Donc Rene Char e Jean Giono fan partits de ma forèst e me l'amagan pas. ....

Cò qu'espanta aco de Char e de Giono , aquò's es que nascuts de Povença , ajant viscut e escrich en Provença , trapèron jamai l'envèja - mème per curiositat , de dubrir una pòrta sus la literatura provençala. I aguèt pas jamai òsmòsa , mème si Giono parlava lo provençal ambe los païsans quand èra emplegat de banca.

Los quasèrns del mièjorn: quand me pensi als quasèrns del mièjorn , sentis encara mon còr batre . M'amagini encara montant los escalièrs dins l'escurina d'un copa-garganta. Dabant la pòrta un gat giscla entre las cambas coma un peis negre rajat del Vièlh Pòrt : aquò's "Quasern" , vièlh coma un profeta . Quicha sus la soneta. Aquò's Marcelle Ballard que me dubris . Es nòu oras del sèr , un dimècres o un dijos. Jean Ballard ven me sarrar la man , me presenta a Jean Tortèl , Pierre Guerre e Jean Lartigue. Me daissi caser d'esmòu sus un cadièral pelat, ont deguèron se siere Paul Eluard, Saint John Perse, Paul Valery, Rene Daumal , Albert Camus, François Bertin, Andre Michaux , Jules Supervielle , Rene Char e los autres....

Accidents : B Manciet
... Los pòbles avançan gaire dins l'Istòria , o a pron pèna. Quna Istòria al just? Sem dins Euròpa , al meteis punt que del temps de Lois IX. L'Alemanha existis pas pus, come ne'n parlavem , Andreas von Strachwitz e ièu en 1950 . Una autra Alemanha , paura e stomacala es nascuda. Mas los dracs dels pòbles - mas qu'es un pòble? - lor subrevivon, sus tot lo continent . Aprèp las pausas de civilisacion , son reprès per una efervescença senhorejaira. Mon vièlh mèstre Rene Dupuis s'èra pas enganat .
Quand al "retrach" d'un vièlh coma ièu , non servis pas que de messorga. Los joves veson mai clar. La sapiença es pas que repapiatge . Vesètz Pinay un Apolon el tanben . Dins una Alemanha que tornava de prendre alen, sabiam totes ço que nos apreparava. Los vièlhs son cars e perilhos. Aquò's per que aderèri fa dos ans , a la Societat , fondada a Arcachon " dels Vielhs Malfasents"
E praquò , en 1947, ambe d'alemans , d'obediença siocialista, comunista o crestiana , aviai fondada a Manheim lo prumièr dels partits europencs degudament registrat. " Duc in altum!" disià Pie IX a un illustre landès impenitent e fòrça patèsent. Aquò's pron per dire que lo mèu occitanisme representarà per ièu qu'una part de la granda mosaica , mas una part indispensabla al montage del puzzle e sa combinatòri. ...

tirat de "Entre Gasconha e Provença" de J L Pouliquen