las religions

Ane, ensatjari una analisi de la "crisi" e la de las religions . E òc que i a quicòm que me tafura e que legisse pas endacòm mai. Aital farai , sens vergonha al la lèu lèu , mas ambe tot çò qu'arriba de pertot, sens destrigar ren, a la volada que .

Per ensatjar de trapar lo fial , pregue lo legidor (eventual) de creire al poder de l’argent , non pas que lo crèsi nèci, o per dire que l’òme somia pas que d’argent , coma satan( aurià dich la mia grand) , que se parla tròp d’argent , pels paures per se subreviure , e pels rics per se trobar al mens quinze del cent d’interès, mas que l’argent es lo « mejan del poder » . Que sia per la mafia o l’entrepèsa . Enfin qu’i tornarai…

Al començament cal se clinar sus la creissença "de contunh" de la gleisa de Roma.

Ela que s’afortiguèt , ambe d’òmes los mai intelligents de la Tèrra. Lo catolicisme , la religion dels paures n’arribèt , a pron pena entre cinq sègles, de tener los dos tèrçes de las tèrras utilas.

La religion dels paures . Ques pas de creire . Per un quart.

A la debuta "Peire" de "Roma" copièt las talhas dels josius, e son sistème de levar totas menas d'argent pel Temple de Jerusalem. A la debuta tot se fasià jos la susvelhança de l’emperador roman, ambe son accòrdi .

Mas qu'aquèl causiguèt de se "decentralisar" a Constantinòble, l'emperador Justinian .

E quitèt Roma, lo mèstre per se sarrar de totes aquelses païses d’orient, que raportavan mai que mai, de bèl argent rossèl. Entre cinq sègles, l’evèsque de Roma qu’èra pas qu’un evèsque coma los autres , que demorava pas mai que los autres e devià pagar quand èra adobat evesque , venguèt lo rei d’una tèrra vaticana poderosa, que son poder quitèt pas de creire, dusca al poder de nomenar los reis .

Mas venguèt l’envasidor Lombard qu'aroinèt gaire l'evesqua praquò.

Per astre per el, i aguèt una guèrra entre l’emperador de Constantinòple e los Pèrses (jà) puèi entre l'emperador e l’islam. Aquel paure emperador se trobèt arendut. Ne’n podià mai, que degun l’ajudava.

E que totes se trobèron liures de se desliurar . Entre que l’evèsque de Roma contunhava de s’enriquesir , totjorn ambe la Sicila, l’Africa qu’èran las tèrras de blat.

Aquò’s aital que l’evesque de Roma , a la debuta un evesque de la gleisa de Jesus Crist , coma los autres , se trapèt (a comptar de Gregoire lo Grand ) la tissa de comandar totes los autres evèques , quitament los de l’estrangièr.

Un jorn Roma paguèt pas ren pus a l’emperador, e contunhèt son biais d’amolonar las riquèsas , e çò qu’es mai de notar , que tot aquò se faguèt al nom dels paures. Vertat qu’un quart dels revenguts de la gleisa èra vodat als paures … Ni mai ni mens.

La gleisa de Jesus s’enriquesiguèt dusca al moment ont ne’n podia pas mai de s'escanar .

D’un biais lo Judaisme avia causit coma sinhes distinctius de la circoncision e l’argent .

Lo Catolicisme avia causit l’abstinença coma sinhe e l’argent .

L’Islam causiguèt l’obligacion de coït e de l'espandiment islamica , mas pas l’argent.

Lo Bodisme causiguèt lo drèch de tafurar al nivèl dels enfants , de se mesclar de sa destinada, en lor donant lo nom .

D’un biais cada religion se causis son sinhe distinctiu, son imatge de marca , que reverta una espasa quichada al pus prigond de l’ama, del còr, dels òmes per arribar al meteis punt : la comanda de l’esperit…. que comanda tot lo demai.