Aquò èra lo temps de las vendemias. Quand los aujòls cantavan jos la trèlha a la fin dels repais de familha.
Lo temps de las ceriàs .
La valsa bruna.
De gris entre lo dets .
Non mos uèlhs vos veiron pas pus...
La nuèch dels craquas.
cantavan. E milantas encara
D'aquel temps se vesian encara mantuns conilhs la nuèch , dins la lum dels faras de la veitura , sus las rotas estrèchas de las campanhas.
E pels camps se culhissian las flors salvatjas coma aquelas çai sus...
Repiapi benlèu, mas sòmi d'un païs ont la natura èra clafida de poësia.... de suspresas, e de cançons d'aujòls.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire