Occitania

Occitania!.
.


Gént d' Òc, familha occitana,.

Òmes e femnas , qu'al nòstre,.

e de pel mond,.

portatz los grelhs de la Raça!.

Ausissetz lo crid de la Tèrra,.

los ressons tindants de la Lenga!.

D'en pertot l'esperit dardalha, mas l'eime d'un Pòble.

a l'eime universal adus sa fòrça..

Vos a macats l'Istòria,.

mas , de la vida vòstra,.

la memòria dels vièlhs.

e la volha dels joves.

fargan la bastison que mòrga lo passat..

Es l'escomesa qu'agarris , d'aquest present ,.

lo Mostre..

Non es mòrta la Bèstia que rosiga çò nòstre,.

mas, vius ara, nos autres.

tornam del sòm al Lum..

Tenèm las fondamentas e trepam los acrins. .

Es brava l'espet de la sava.

als borrons qu'enfloriràn la plana ..

Los Fòcs de Sant Joan abrasaràn las anmas,.

la Tèrra serà nòstra, e nòstres cants
.
esbleugiràn lo Cèl..

Peire Roqueta 9 12 1978 revista del Gai Saber.