occitania.wmv

ega occitana

L'èga occitana galòpa qualques còps. Aprèp un parpalhòl que li parla en òc. Quand li pren d' ausir la lenga subrebèla Ditz : carga te de sons del cap dusca 'las alas. Zo parpalhòl amic monta drech cap al cèl. E l'autra volastreja embriagat e garrèl. A solelh colc, trasteja, una lagrema dins l'uèlh entre que l'èga li parla qualques mots dels aujòls. Pel còp l'insècte ne lhabra com'un cagaròl . Mas oblida pas de panar las colors. E l'èga l'alisa de son buf, la pluma blanca e negra , la pichona bèstia que vòla .
Que volèsse pel òrt en pompant las nolors.
Lo parpalhòl s' agrada al perfum de las flors.
Quand las quitas sasons revèrtan a davalada.

la loi du marche a Muret

Dissabte 5 de junh lo POC sul mercat de Mureth per la "bona" paraula occitana

Lo POC e L’EURÒPA en crisi LE POC et l’EUROPE en crise

Lo Constat / Le Constat

Los eveniments d’avril e de mai mostran plan la justèssa de las causidas del POC (Partit Occitan). Nos remembrem que los saberuts de tota tendencia politica, dins lo domani de las scienças economicas, nos vendèron l’eurò en disent qu’èra l’arma absoluda contra l’especulacion. Sens que sian fargats los mecanismes de regulacion e de contraròtle al nivèl euròpeenc. Pel còp i sem. E nos cal soscar a los, de drècha coma d’esquèrra, que prèchan, una fisança avugla al mercat , en disent que tot s’aplècharà tot sol Que los grads de libertat d’un governament resultan pas que de l’envèja de crompar, de las familhas e de son poder d’o far. Tanben dins nòstre ròdol los elegits devon quitar de pregar cap a Paris, e prendre sas responsabilitats. Aprofiechem de la patz electorala per remembrar las vertuts de la decentralisacion, e de la responsabilisacion dels elegits.
	Les évènements d’avril et de mai confirment le bien fondé des choix proposés par le POc (Partit Occitan). Rappelons que des experts éminents de tous bords politiques dans le domaine des sciences économiques nous ont «présentés» l’euro en affirmant que c’était l’arme absolu contre la spéculation, sans que se creent des mecanismes de régulation et de contrôle au niveau européen. Nous pouvons constater les dégâts occasionnés par la confiance aveugle de ceux (de droite comme de gauche) qui pensent que les marchés s’autorégulent naturellement. Les marges de manœuvre des gouvernements résultent de la consommation des familles et donc de leur pouvoir d’achat. Localement nos élus doivent cesser de prier en direction de Paris et prendre leurs responsabilités. Nous profitons de l’accalmie électorale pour rappeler les vertus de la décentralisation et de la responsabilisation des élus.

Qualques Punts del Nòstre Programme / Nos Propositions

Nivèl nacional : - Privatisacions : sem per lo manten d’unes servicis publics de qualitat. Posicion dels elegits ? - per la bastison d’una Euròpa solidari dels Pòbles e de las Regions, per balhar mai de poder politica al Parlament Europeenc, a nòstres representants elegits e non pas als consèlhs de tota mena Nivèl regional: - Oposicion al finacement del TGV per la region e las colectivitats localas, alara( lo TGV Paris Lyon Marsèlha faguèt bastida ame los fons publics). Prioritat a las ligasons regionalas (TER). - Mèsa en òbra d’una cadena de tele regionala en lenga d’òc (France 3 es a mand de desapareisser). Coma aquò exitis de pertot dins cada region europenca Murèth : - Mèsa en òbra de circuits corts de distribucion, per melhorar la qualitat del repais de las cantinas scolaris , sinhaturas de chartas de qualitat ambe los agricultors. - Integracion de la lenga d’òc dins los programmas escolarias e dins la vida de la ciutat (bibliòtèca , sinhaletica de las carrièras ece)
	Niveau national : - Contre la logique des privatisations, pour le maintien de services publics de qualité. Position des élus ? - Pour la construction d’une Europe solidaire des Peuples et des Régions, pour plus de pouvoir politique donné au Parlement Européén, nos représentants élus, et non aux conseils Niveau régional : - Opposition au financement du TGV par la région et les collectivités locales (la ligne Paris Lyon Marseille fut réalisée avec les seuls fonds publics). Priorité aux liaisons régionales (TER). - Mise en œuvre d’une chaîne de télévision régionale en langue d’oc (France3 est en voie de liquidation). Une chaîne pour la région à l’image de ce qui existe dans l’espace européen Muret : - Mise en œuvre de circuits courts de distribution, qualité des plateaux repas des cantines scolaires, signatures de chartes de qualité avec les agriculteurs - Intégration de la langue d’oc dans les programmes scolaires et dans la vie de la cité. ( bibliothèque, signalétique des rues, etc)

La Terre , aval lo pais de las tres montanhas

Pren,

Te la dòni

La Tèrra aquí la vei plan...

Tasta la,

Roja, la tròbas tròp roja?

Mas non...

'aquò's una iranja... mas blava,

Una milgrana?

Se vòls.

Una bomba?

Que va petar?

Non, non

Te la pari,

Permeja z i ,

Qu'es preciosa,

Coma una nòvia,

Ambe son jove.

A la nuèch.

Mas que la Tèrra es pas filha ..

Non qu'es femna!

Bon la vòls o pas?

le finala ...

Stade Clarmont contre Perpinha...
Que lo melhor ganha , per la renaissença del rudbi"françès".
Coma o diguèt Nicola França es fotbal, s'inventa pas , alara explicatz me per de que qué per un pet , aici , cal montar a Paris...

LO STADE CAMPION

Un còp de mai , l' Estade es campion. La còla "gascona" de Tolosa ganhèt los bascas, e arriva dabant las autres provincas occitanas, Auvernha, Provença, Limòtges, Lengad'oc, Aran e Valoias occitanas d'Italia e encara davant la provinça bessona de Catalunya nòrd , e de segur las provincias, del reialme britanic qu'inventèron aquèl jòc, tant polid, qu'agrada tant als occitans.... Lo match se debanèt a Paris que coma o diguèron los jornalistes mostran plan lo vam del rudbi francès campion d'Euròpa . Cocoricò

vendredi le jour de la diversite de l'unesco

DIVENDRE 21 DE MAI l'UNESCO E FRANCA amassadas , ambe mantunas es-colonias d'Africa dels temps passats , de la COCHINCHINA e qualques autras país de l' est d'Euròpa salvats per dire pas , escapats del comunisme , mas en cerca perpetuala de subvencions de totas menas , se son metudas dins lo cap de festèjar e d'aparar la diversitat mondiala . Lo Divendre 21 de mai doncas, demorarà per nosautres lo jorn dels falords , dels esquizofrènes , los de Paris, aqueles que volontan totes aparar la diversitat , mas endacòm mai e luenh d'aici .

Aquí val per totes los occitanistes que creson encara qu' Euròpa permejarà a l'aparament de las lengas esclafadas dins exagòne, e la de la causa occitana mespresada. Lor podèm dire que se butan lo dèt long dins l'uèlh dusca al coide.

Mas qu'es vistable que mantuns occitanistas i creson dur coma fèrre.

Que Franca es pas Iogoslavia , ni Espanha , ni Itàlia , ni Eslovaquia , encara mens Anglatèrra.

Oblidan que França es cargada de mostrar son camin al MONDE , mas que lo monde compren pas tot ...

Cò que sonan entre falords , l'universalisme francés, la lutja etèrna pels dreches de l'òme, de la femna , e dels campairòls .

Es a dire: lo prètzfach francimand de civilisar la planeta.

Catoia e la papessa de Viaur

Un còp èra coma diguèt J Bodon, una papèssa sortiguèt de son castèl arroïnat quand passèt les catoions grand e felen d'amassa ,
d'escotar se volètz mas que lo son es missant
un còp èra

la mort de l'abeille et de la langue d'oc

Espècias a mand de désapareisser.

A mai los occitans....

L'abèlha que trabalha per las fruchas e l'ortalissa ...

E l'occitan que trabalha al nòrd , a Paris..

Viure al païs , tornar al païs, daissar la rocada parisenca.

Per alenar enfin... liure coma l'abèlha .

E escotar a Tolosa , maites parisencs escupir sus l'occitan dins lo metrò...

les putes

Per comencar un tròç de poème de Guilhem de Peiteus lo rei e lo primièr dels trobadors.

Qu'ieu n'ai sonh d'estranh latin

Que m'aluenha de mon bel vesin

Qu'ieu sabi las paraulas que van

ame un brave sermon polit

Que los que d'amor se gavan .

Nos avem l'estuch e lo cotèl.

Se volètz mon idèa èra un femnassièr lo Guilhem de Peiteus; que se chautava de las paraulas d'amor e que se coflava melhor de gostar la femna del vesin.. La drudaria polida, que Oaci nos'n parla cada setmana .

E lo prodèrbis que va ame:

Val melhor s'ajudar de las vièlhas eisinas

Que de manlevar a las vesinas

Ajudar Grècia

Anem ajudar Grècia . Es a dire qu'anem manlevar d'argent sul mercat internacional de la Finança Mafiosa Internacionala , que vòl plan (dusc'ara) nos prèstar de moneda a très parts per cent d'interest .
Nautres que son de fraires "latins" e quitament "grègs" lor prestarem a 12 parts per cent en seguida. Una istòria de panaire que sembla de la caritat .
Aital , deman benlèu , sauvarèm Grècia , puèi Portugal , puèi Espanha , puèi Italia, puei França , mas devem notar qu'Irlanda qu'es encara la mai acuolada de totas las nacions al trauc, mai que Grècia, es pas amenaçada, per degun, que sia de la nauta Camòra internacionala, o dels especialistes cap-plomats e putassièrs, que mesprèsan e jutjan de contunh, de la rentabilitat dels paures a la susfacia de la Tèrra . Per dire que i a quicòm de raciste , Veire KKK, de poirid dins aquelses jutjaments dels païs "cossards" mediterranèencs . Que l'Anglatèrra qu'es mai endeutada que nosautres se pòrta plan al nivèl del FMI e de l'OMC e de Wall Street e de la City.
Amic, tot aquò sona la fin de l'UE... de l'eurò, e de totas las quimèras .
Totes los occitanistes deuriam tre ara se preparar a la fin d'un idèa un pauc caluca : la de veire Euròpa s'encargar de la question occitana amont l'estat jacobin...

Gorbatas

Lo còrb li para un sautaboc, un' aranha, un grelh

Baste s'agradèsse de minjar al solèlh.

Levat que jamai, li torna son talent.

Un occitan fuma la pipa e ditz :

Los aujòls parlan pas mai sa lenga.

Los joves la parlan pas gaire.

Un còp èra , dins las ginèstas,

Fasiam una brava fèsta...

Las flors de prima nòlon .

E los francimands se carran ,

De veire los teulats roges.

De Tolosa o de Bordèu.

E nos demòra l' amarum.

De la nòstra lenga clavada ,

Al pòrge gigant de la mòrt.

AMAP DE PORTET

Creacion de l'Amap de Portet 31

Esperem totes de nos assegurar de la qualitat dels legums que minjam, e amai de l'abséncia de pesticids o d' èrbicids de totas menas. Esperem totes lo manten d'una agricultura familhala , ecologica, de proximitat, la sola que pòd assegurar la qualitat esperada. Aquestas tòcas son las de totas las AMAP de la region Miègjorn Pirenèus . Es a dire l' union d'un cèrt nombre de familhas ( de 15 a 40), amassadas dins una AMAP( Associacion pel Manten d'una Agricultura Pacana) .

Aquò's dins l'encastre del malhum regional AMAP qu'esperem de bastir l'AMAP de Portet 31 . S'agis d'establir un ligam de proximitat, de fisança ame un ortalhièr de Portet. L'Amap de Portet 31 es un enfant del modèl del malhum regional de Miègjorn Pirenèus, que nos assegurarà de son ajuda amistadosa dins aquela passa de portadura.

Qu'esperetz trapar d'entresenhas , e podretz vistalhar lo nòstre siti : http://amapportet.canalblog.com/ ont trobarètz çò que cal.

-Per de qué una AMA

-Consi fan grèlhar los legums?

• Qual es la toca de l'AMAP? ( Carcul de la part de culhida, de la desca familhala , del biais de distribuir los legums , de la possibilitat de vistalhar la bòria eca...

• quant costa tot aquò? Consi pagarem...

• drèches e obligacions de las familhas , de l'ortalièr . La PACHA.

Las inscripcions se pòdon far prèp de Dòna Vanessa: tel 05 61 86 58 51. (veire lo blòg).

Las familhas interessadas pòiràn participar a l' acamp de Portet. ( data per ara desconeguda) Mas que ren serà possible sens lo trabalh de cadun a mai d'en primièr lo de l'agricultor.

Dins un temps autre , a la bòria, cada familha aurà de senhar lo seu contrach personal ame l' agricultor , e tanben passar las comandas per la sia part de culhida , servada per el.

Lo comitat benevòl de guidatge de l'AMAP de Portet 31

NDLR : l'aucèl occitan contunha de cantar.

caiman la meteissa causa

Lo caiman se patafiòla e l'occitan tanben.

Pren la granissa sul cap sens s'aparar,

Lo caiman es franchimand , mostra las dents.

E l'occitan pren son dentièr per minjar las castanhas .

pipachroge

Lo pipach roge cantèt de longa tre que la prima arribèt.
Lo merlhe cantava tanben.
E lo rossinholet siublava a se desalenar.
L'agassa , l"estornèl, e lo quite passerat bufavan o cridassavan a plen pitre, e los gorbatasses , e las besengas tant que podian ...
Mas lo pipach roge que garrelejava encara de las agantadas de l'ivèrn disià suaudament : soi viu soi viu soi viu