Aqui i aguèt un jorn un òme joine que se sonava Nicolas ;
E s'acapriçèt de sauvar los richasses ;
Qu'avia mal legit l'istòria del Robin dels Bòsses ,
Que panava los rics per donar als paures.
Gafèt doncas lo Nicolas aparava sonque los argentats .
Te per prene un exemple ,
Un jorn qu'una vièlha maquarala,
que s'èra retirada a la campanha ,
recebèt la fuèla de las talhas , e que
sortiguèt quasi nusa sus la rota en bramant,
ambe un chipelet coma una cencha a l'entorn de la talha
E ben èra aqui lo Nicolas .
E la femna bramava , gulava coma un crocodil ,
Qu'auria perdut las dents.
S'aprometèt lo Nicolas de construsir un boclièr fiscal.
D'aparar la femna rica, l'òme ric .
Qu'el se'n chautava que la paurièra se cochèsse a la pòrta dels ostals borgeses.
Al revèrs trobava qu'un paure fenis totjorn per amenaçar l'òrdre de la societat . Lo respect de la Societat
l'ordre que mena lo monde dempuèi qu'existis, lo dels senhors de l'argent.
E aqui l'avem...
