Ocquitania

Cada jorn nos ajudan .
Que lo solèlh se lèva.
Una reina se moris .
Al cap del silenci .
Benlèu se'n parlarà un jorn.
Serià pas estonant que... se'n parla un jorn.
Al canton per parlar , del temps vièlh?
E se clinar dabant lo françès bèl.
Coma d'esclaus que se lavan.
A la sorga negra de l'oblid.
Nos faguèssem un monument ?
Al biais de la patria retrobada .
Al biais de Francò.
Per amagar los mòrts e los vius ,
Darrièr la pòrta barrada .
Plegat dins la pèlha de l'inutilitat.
O benlèu Indians dins pargues naturals.
Boca cosuda e remembra enluminat .
Units dins la comunion de Sant Denis.
Dins la festejada academiciana.
Del sovenir impossible de dire
De la lenga atudada darrièr las desencusas?
Publicas...
O vèsi jà. França vejèt la mòrt dolorosa. França es jamai venguda per prendre ... Mas per donar. E volia donar França , mas los òmes avian plan comprès la beltat subrebèla de la lenga franchimanda , e volon pas mai la parlar... L'Occitana
Perdonar?
E contunhar de trepejar los òmes.
E lor lenga , e lor dinhitat.
Qu'ajan o non pagat lo prètz .
De lor desliurança, de la libertat.
La Republica de las Letras e de las Leis ?
Mas lo rimmèl desgota de pertot .
Coma lo d'una puta al cap de la nuèch.

lo can e l'anhèla

Llo can e l'anhèla d'aprèp una istòriosa curiosa del paure Joan de la Font.

Iranja

D' escrivans enfugits sabi pas ont ,

Sòmis de papèl, e claus jitadas.
Per d'unas saralhas oblidadas;
Las pòrtas badantas e bategantas
Los gonfons que craicinan a l'Autan.

Nolors d'encens , de farigolas,
Lo dèt levat dels cipressièrs ;
Mostra al cèl d'unas estelas
Las flors d'iranja o de pomièrs
Chucs d'iranjas e rajals de pomas,
Sa tencha clara sul papièr.

Una paraula tinda pels valats.
Un còp d'uèlh entre las paginas.
Que carrèjan susor e sang.
E tot la vida qu'òm se devinha .
Escricha e dicha en occitan.