La longa marcha occitana , tal un camin de crotz
La passejada mespresada pels que parlan pas pus,
Uèi a la prima,se vei tot clar, la nòstra davalada ,
Francès d'academia que nos barran l'astrada,
Son venguts muds, los garrèls de la nòstra esquerra,
Es que los cal espelucar de la pèl a l'òs de la cèba
pel contra pèl , chuc amoros , pels canhas e paucs vals,
Sèm aqui e vos mostrarem, acuolats contra tèrra
Los vòstres ridiculs, entre,que cantarèm.