Un vièlh soldat se moris
de genolh dins la lisa
D'una trencada oblidada .
Entre las règas de las crotz
Per un pauc se soris ;
Entre que la vida s'alisa
E lo cèl atudat se voida
En disent per que pas vos ?
Un soldat se moris dins lo fangas
Ten sus el l'agach de sa promèsa
E la sang e las flors li fan una corona
Coma s'èran d'unas flors de tebèsa.
Anem enfants de la patria
La sang nos raja dels budèls
Contra me, sarri ma mia
La mia bèla de mon castèl.
La bandièra va se levar
E nosautres sortir del trauc ,
Per se far traucar la pèl;
coma las bestias al masèl.
Que traucèsse lo monde novèl!