Anem fenhants de la patria

Pareis que lo novèl ministre de la cultura es un òme dubèrt a totas las idèas.
Dissabte passat , trobèt normal e nosautres tanben d'anar diser de poèmas a las populacions atalentadas, coma se sab lo françès aima lo cuòl e la poèsia .
Vertat qu'un òme se pòd pas desapartir, que venga ministre de son idèa que li ten al ventre . Normal que contunhe de somiar a las poesias de Lafont? , de Rudèl? , de Roqueta? de Manciet? de Bodon? .

A la poèsia que!

S'èra poèta , quita pas sul pic d'èstre poèta, s'èra lo responsable de l'ostal a Medicis e ben l'òme pòd pas demòrar sonque ambe un cisèu per copar los ribans , o ambe un ramelet de flors per far polid.
Pòd pas desatalar aital. Se compren non?
Alara Monsur Mitterand , lo novèl rei de la cultura , que diguèt pas sonque un mot de Lafont, qu'anètz nos far de polid?
Una parlicada de mai sus la grandor de França , los drèches de l'òme e qualques còps de la femna e la responsabilitat prigonda e prumièra de França dins la salvagarda de las culturas amenaçadas?
Podriatz diser ambe lo vòstre ton inimitable : la pichòta filha se'n anava al long del camin que menava a l'escòla de la republica . La pichòta filha èra una princessa , mas sabia pas qu'avian decidat de la maridar , ambe un òme pelut, òrre e poderos . Elses totes los Papas , los Cardenals e los reis de França . Era cinq oras aquel jorn de la vesprada pichona princessa de l'Occitania , e ela non savia que lo sòrt n'èra jetat .
E la sia mòrt programada.
Non zo dirà pas , l'òme que parla del nas.
Que me pensi ièu que tot aquò li passarà lèu tres pans dessus lo cap.
Sem dins França , lo païs dels drèches de l'òme , a Paris nos vèlhan la Carrèra d'Encaussa , los Slama, Chevenament, Melanchon e tota la còla de l'academia e de las anexas qu' an decidat de nos crebar. Per que per elses es una question d'equilibri psichologic . Farian una depression de pas se sentir al mitan del monde , levat qu'i son pas mai dempuèi bel briu .
Adiussiatz .

Rosa Luxembourg

Ara que i a pas qu'una còla de fuch-l'òbra que nos menan ambe bac mai set ans de mai , françès e françèsas , occitans e occitanas podem èstre fièrs del camin traçat.
Aviam de servicis publics l'UMP-S los vendèt .
Aviam un espital E l'UM -PS lo vendèt.
Aviam una securitat sociala e la còla de branliquejaires de l'U -MPS quitan pas de l'escarnir.
Aviam d'escòlas a gratis per totes e ja se vei tot clar qu'anem pagar.
Aviam l'electricitat e lo gas lo mens car d'Euròpa , e ben anem nos alinhar.
Aviam una pòsta , e un fum autre de servicis publics , e tot es a mand de s'acabar .
Lo bèl ciment de l'unitat , de l'engana primièra, que se demarga de pertot .
Podèm èstre fiers a Tolosa , lo primièr AIRBUS Chinès sortiguèt de las cadènas de montage: Tolosan finaudèl , Tolosan campion.. Tolosan brave colhon.
Mas consi son intelligents los òmes de l'U M P S.
A mai qu'aurem los TGV per montar trabalhar a la capitala en 2020, o folastrèjar a Pigala ambe los Japonèses ? 300 qm/ oras lo cuòl a la fenèstra. En esperant cal pagar , tornar l'argent vojat de la comunautat europenca que passa pel còl estrèch de Paris.
Que dins França un elegit es pas mai qu'un lèca cuòl ambe un telefon , per demandar las ajudas.
Alara qu'a un moment cal quitar de se dire lo pòble victim , enganat per las messorgas dels poderos.
Fin finala n'arrivem al darrièr jòc. L'Occitan ambe son idèa de la republica que val pas gaire mai qu'un chaudèl chinès.