samedi 21 novembre 2009

femnas decebudas

Las mans dubèrtas ;


La filha arpatejava mitat nusa, al mitan dins la carrièra granda, e los òmes se risián de veire la combinason rebalar per sòl, ela tanben se'n chautava , mans dubèrtas cap al solelh, las popas defòra . Que las ombras li fasián seguida . Que las ombras la seguissian coma los cans seguisson la prèda blassada . Que las òmes del cafè grand , del comèrci african del bòsc e de las especias , l'agachavan entre que trescambava sus la carral blanca.

E la filha de cridar son amor inaccessible . L'amor fòrt de los que fan pas que de ginastica entre las cuèissas de las femnas. E la filha mostrava las cuèissas. E lo monde se podiá pas escotar la filha gingolar entre que mostrava las cuèissas. La rauba estrifada pels lops. Que los estajants , limpavan, l'aperitiu, acostumats al parladís de las informacions, que totes se podián pas acostumar aital d'una filha qu' udolariá sa dolor al mitan de la calada. Per un traça d'amor tuat d' entre las cuèissas.

A miègjorn udolar aital. Quna vergonha! Avia perdut lo sens ? La fiertat ? Lo mestritge?

Mas que la filha contunhèt d' udolar aprèp son amor , son òme trufandièr.

Es alara qu'un gafèt cridèt :

  • a ma miou ....ama miou .

Se trufava de sa crida . De son biais d' udolar coma la canha. L'avian vista nosautras, al lac de la Sisba , cuèissas dubèrtas ambe son amorós. . La libertat nos enganava pas. La libertat s'èra pas avançada d'un milimètre. La libertat per las filhas que creson a l'amor?

L'autre èra gigant . Ambe son vièt gigant. Las tenián totas . A totas lor disián ont e quand?

E las filhas venián , coma las fedas , a la fenial, per un pauc de sal , per una alisada, fisentas coma d'anhèlas .

Qual esplicarà un jorn ? Per qu' avia pas que de parar las mans, lo trufandièr? Las quitas femnas o diràn pas, jamai. Qu'i seriá tornat, elas i tornèsson tanben, sul pic.

E ieu las miravi en me demandant per de qué venián , aital , sens se mesfisar , a se rebalar aital a esperar qu'una man pietadosa lor dona lo drech de chucar a las pòts del bèl amorós. Alara qu'un brave se seriá far rembarrar ...

M'amagavi darrièr las gèrbas . Las vésian arribar ambe son sorire insolent , tot pròche d ' agantar las potas del maquarèl que l' esperavan , dins las garbas, e las vesiái sortir, garrèlas, coma de canhadas blasadas al mai prigond de l'arma .

Perduda d' amor , per l' òme. Un títol polit per la television : perduda per l'amor vertadièr?

E sens cap de vergonha . Que demorava pas que la ràbia . Que caliá pas aprèp , qu'un amorós vertadièr, se mostrèsse. Qu' auriá pagat per l'autre , lo paure , e que paguèt mantuns còps, pel trufandièr, pas per l'amor de las carns , mas per l'orgulh....

Qual pòt explicar tot aquò?

Ieu me teniái suau, sens dire, ren de mai entre que plorava son amor, l'amor d' entre las cuèissas, coma o disiá lo grand trufandièr.

E qu'o plorava a miègjorn per la carrièra granda.

Un grand mistèri . Vertat un grand mistèri....


jeudi 19 novembre 2009

ecologista per rire




Ecologistas ,vergonhas o (e) parlicadas . Uèi l'ecologia es de mòda. E l' ecologista de basa quita pas de far la leiçon a totes , de dire com' un ressegaire : desvolopament uman ,,, responsable ,,,peren,,, e,,, durabla. E me cal dire qu'aquel mot me confla grèu ara e de mai en mai. Durabla . Ieu que soi retirat d' EDF, a la debuta que l'ausiguèri, me diguèri , que d'unes còps m'aviái degut arribar d' esclafar lo respete d'ecologistas , vist que d'ecologistas m'agantavan tre qu'avian pagat per téner una linha , e que me calia demandar la permission a d'ecologistas per construsir una linha per alimentar d'ecologistas, tot en se fasent trachar de mèrda d'escobilhas nucleara d' EDF de mèrda , idèa que m'espantava , vist que ieu jamai vegèri de prèp una centrala nucleara , a mai que l'ecologista de basa me reprochava d' enveirinar lo pais ambe de radiacions . Mas demandavan l'electricitat. E lèu lèu Uèi EDF es a mand de desaparéisser e que vesem ? L'ecologista contunha son combat contra EDF qu'exista pas mai . Un tipe del desvolopament durable que! Ieu me pensèri de rima , que l'ecologista es uman , e que l'òme, que siá ecologista, aura besonh de totjorn d' escupir sus sa testa de turc . Que ne cal trobar una . Uèi aquò's nosautres vist que lo poder vòl donar tot a Boygues, o a Veolia o a Lagardèra, o, a Morgan . Mas l'ecologista se'n tracha . Los ciutadans an tot pagat . El l'ecologista s' engana pas: EDF son de salòpas. E que d'un biais l'ecologista que se trapar sa rason prigonda de demandar d'energia linda , nos aganta sens comprendre que per los òmes e las femnas qu'i trabalhan aquò's pas la question , que tot aquò passa naut dessús la tèsta ... Mas i a de certituds . L'ecologista ten la pèl d' EDF , la val pas daissar , mentre e subretot que la pèl es pas pus aqui . Revelha te ecologista uèi a Veolia o a Boygues en fàcia de tu ... Revelha te se pòdes. Mas fins pròche ieu sosquèri per me demandar çò qu'aviái pogut far de mal . Vist que fasiái pas que far mon trabalh. Lo per qu'èri pagat. Benlèu auriái degut lo renegar l'electricitat als saberuts del fromatge de cabra de Mirapeis. Ben non me venguèt pas a l'idèa . Que m'agradavan son esperit . Es a dire que construsiguèri de linhas electricas de'n pertot per alimentar los ecologistas ; qu'agachavan la television, e que m' escupissavan dessús, tre que podián se trapar l'electricitat . Sabètz çò qu'arriba a fòrça d' ausir parlar aital per de monde que prenon de longa la veitura , que daissa de longa las lums alucadas , e que crompan sens mai agachar ren e que donan de longa las leiçons als autres que pòdon pas elses se pagar lo 4*4, sa far caufar una piscina , e se crompar de panèls solariás e que podrián pas jamai crompar lo lach a la bòria, ni l'ensalada , a mai las patanas , o lo cambajon , Alara lo POC deu èstre tancat consí ne far ambe l'ipocrisia ? Ieu saludi l'ecologista vertadièr , lo que renega tot contacte ambe un porgaire d'electricitat . Lo tipe s'amerita lo respect . Mas lo que te brama de longa contra EDF en esperant Boygues o Veolia o Suez es pas qu'una mèrda e un enemic del desvolopament durabla. Justament lo mot que confla....

lundi 16 novembre 2009

Identitat vòls ne parlar?


Identitat : nos i cal tornar ... Non ? Pas encara?
Avant de montar mai de 100 000 a Paris .
Vòls de ne parlar? (coma dison dins los films americans)
Nicolas....
O te cal una aspirina?
Que nosautres , lèu, sem a mand de prendre lo tren....