Lo pipach roge cantèt de longa tre que la prima arribèt.Lo merlhe cantava tanben.
E lo rossinholet siublava a se desalenar.
L'agassa , l"estornèl, e lo quite passerat bufavan o cridassavan a plen pitre, e los gorbatasses , e las besengas tant que podian ...
Mas lo pipach roge que garrelejava encara de las agantadas de l'ivèrn disià suaudament : soi viu soi viu soi viu
