La privatisacion de l'EDF de GDF va permetre al poder de donar de milions als fenhants de la borsa tot en demandant a los que trabalhan de far d'esfòrces sus la secu o los salaris...
Sem una democracia qu'es pas de creire.....
samedi 7 novembre 2009
vendredi 6 novembre 2009
Educacion sexuala
Un jorn que trabalhavi dins la vinha ambe el , me parlèt de sèxe, lo pepin. Tant subte que sul pic ne pausèri lo bigòs. Lo me tombèri de las mans . Ne demorèri de bada. Entre que l'image del bigòs pausat contra l'ametlièr me tafurava . Lo papé me parlava de sèxe tot en afustant una mèna de banèl gròs que li servava pas que per desborrar . Me donava a pron pena cinq sòus per l'ajuda. Que volguèt de la meuna ajuda. E que volguèsse trapar un pauc d'argent . Mas se mesfisava l' aluserpit. Crentava mai que li afrabèsse un cep. Me donava un bigòs pichon un bigòs de la dent cansada. Uèi me disi encara, que lo bigòs deu se trobar a perfil de la poténcia sexuala de l'òme...Un joine, pensa te , ambe un bigòs dins una vinha que donava de vin, de sèt e mièg . E òc . Una tèrra bona, la de la Punta d'Agach Que subte l'idèa me reversinèt lo pèl. De parlar de sèxe amb' el?
Sia que repapiava , sia que lo solelh nos amadurava cap al falorditge. Còp sèc me revirèri.
De que' n sàvia, el del sèxe del sègle vint e un ? .
Sèm de l'ora del rap, del reggae, l'ora de cadun de chimar , de se masturbar al mitan de la pista sens que degun se pensa pas mai que de li demandar s' aquò li agradèt coma cal , e se pensa d'i tornar lèu... ...
Que fasiá bèl temps que se dançava pas cap la masurka, lo one-step , lo tangò, la valsa, lo passò doble, lo toist, lo jèrq ....
Me calèri per qué l'aimavi lo papé.
Ofegava de me seguir entre que tornavan al mas .
La vinha lo tuava . Me gaitava en risent d'aurelha , lo front rufa .
Me diguèt:
as pensat al SIDA?
Lo sentiái venir de luènh ambe los esclòps. Comprenguèri tot. Aquò's èra un còp de la mamé. Podiá pas venir que de longa se carcanhava pels enfants. Que gaitava totas las emissions per causa de la santat de la joventut .
Mas qu'èra pas son ròtle ; al pepin , de parlar de sèxe a son reire . Me parèt la gordeta , un pauc d'aiga ambe d' anis . D'unes còps i avia de cafè tebes coma de pissa ..
M'en galatèri, longament que sabiái pas que dire.
Sonque que i avia pas ren d'esperar d'aquel costat . Solide que deviá li paréisser atardivat al pepin. Mentre qu' el me pareissiá bufèc... Que ne sabiá ren del meu problèma .
mercredi 4 novembre 2009
Levi Strauss e Serre
L Strauss defuntèt la setmana passada. Totes los medias ne parlèron.
Ambe lo rajal de parlicadas costumièras , quand un grand òme se morís , me venguèt una question....
L'òme èra un davancièr dins l'espandi novèl de l'ecologia. Es a dire que tre la sortida de la guèrra , ambe un lingüista , nomenat Jacobson se plai de desmontar los mecanismes, las ierarquias de las societats umanas , totas , las societats tradicionalas , que marchan ambe l'unanimitat , veire l'acòrdi de los que la compausan , e las societats de tipe occitendal, que marchan sonque , dins la cerca eternala d'un diferencial , per exemple prenguèt lo de l'image de la maquina de vapor, un diferéncial de temperatura entre una sorga cauda , e un condensor , levat que lo diferencial per l'òme es un diferencial de « stress », de « tension » , (veire France Telecom, ) podrián prendre encara l'exemple de la fabricacion de l'electricitat ambe un barratge, merces de la diferéncia artificiala de nivèls de l'aiga entre l' amont e l' aval.
Descubriguèt lo biais predator, creator d' entropia, e de desòrdres , de nòstras societats , al revèrs de las societats tradicionalas. Un tissa falorda que necessitan totjorn de milions d'esclavas , de servidors esclaus , puèi de proletariat , puèi d' immigrats, per capitar son prètzfach unenc , qu'es pas que d' amolonar al brutle, las riquesas per qualques uns.
Lo saberut èra poèta , sensible a la misèria umana. E s 'esmoguèt de la desapareisson de miliers de lengas e de culturas . E vegèt dins aquel etnocida que la fin programada de l'umanitat.
Aquí en caricaturant, (parli de ieu) çò que ne diguèron France-Culture , France-Inter e maites autres radiós e jornals de la galinièra francesa.
Levat qu'aquel ser Marianne lo presentèt , autrament, jos un autre biais , que s' en parlèt coma d'un òme racista , que somiava pas que de societats endarrieiradas ... Cò que me susprenguèt fòrça.
Cal creire?
Un amic seu , lo filosòfe Serres, un òme nascut de Pau , que poirà pausar per un tablèu de Miquel Ange Buanaroto, coma un vièlh savi , diguèt qu'èra fièr d'èstre son amic.
Un brave tipe que ! M Serre...
E que remirava mai que mai son esperit de tolerància , sa vision de la sola dralha possibla per l'umanitat e per la planèta, es a dire: lo camin ecologica , lo sol camin drèch coma o diguèt a la meteissa epòca ambe Dumont, un autre davancièr..
Mas quicòm me truquèt entre totes aqueles òmes acarnassits d' aparar la riquesa umana de totas las culturas ...De las respèctar. D' ont que foguèsson ?
M'espantava tot aquò...Qual mentissiá ? Qual m'enganava un còp de mai...?
Aquò's lo quite Serre , professor al States e al Brasil que diguèt en parlant de las lengas d'aicí , als ausidors d'una radió exagonala :
« òm pòd pas parlar una lenga que sab pas dire ADN »
Parlava de la lenga d'Òc . Que ne pensava L Srauss de la lenga dels trobadors?.
Strauss se carcanhava de sauvar maites lengas, dels Inuits, dels indians .
Ma question ara
De nos escotar; se serià el tanben espetar de rire? Ambe lo « provençal ».
Qualqu'un o sab ? . Que lo diga.
Que tot es possible al païs shizofrenica de l'universalisme .
Lo frances oblidètz pas ,es la sola lenga menaçada, per totes los que la parlan pas
....lundi 2 novembre 2009
la filha dins los faras
La filha dins los faras
lèva la man .
Que para davant....
la filha que mira ;
per la pratica,
lèva la man
la nuèch e lo gèl
coma d'unas flaçadas,
de tressusor .
La luna e lo cèl
li fan plorar los uèlhs.
E lèva la man.
La filha nuda
lèva lo punh ,
après la luna roja.
Que monta davant.
Luna garrèla ...
Que fa aquí
A parar lo punh .
La filha nusa .
Luènh de l'enfant
sebelit de silenci.
Luènh.
Que son punh que se pare;
un martèl d'aram
cap a la nuèch .
sens degun al parcatge.
De la solesa.
La filha manja un pan de mèl
De creissents , e de chaudéls;
per se donar lo vam.
De para la cara.
A d'òmes vergonhós...
Lèu sòmi de s'adormir.
dins la calor tebesa,
De son nenon,
dins la cambra estequida.
Lo monde virarà , lo monde
Tala la ròda del solelh
gaitarà sas cambas magronèlas
Sas mans rufas.
L'escruma blanca de sos pòts .
De la veirina de l'autò,
Mas sap ela ...
En parant lo punh
Que l'òme que se sarra,
mai esclau qu'ela.
De cercar lo solaç.
Inscription à :
Articles (Atom)