E per vosautres en exclusivitat una cançon creada en 1979 , sus las paraulas de J Bodon , que se planguèt d'una filha que n'aprofèchava de la castanhal per traçar lo camin , alara qu'el lo paure que gardava las vacas cresia de s'estavanir d'amor.
E que sembla que la filha ne'n saupèt ren d'aquel amor volcanic.
Levat que lo dròlle s'amagava darrièr los arams crancuts . Per dire que las femnas s'imaginan pas jamai , consi las òrmonas trabalhan lo masclum subretot quand se tròban encara joves ...
Qu'un còp vièlh, cal relativisar . Coma se dis n'i a que parlan e n'i a que fan.
Mas sem pas aici per parlar de genetica...
La cançon : lo pesquièr.
Mas que vièlh soi , e aquò's pas gaire serios de jetar d'unas botèlhas dins la mar .
Mas tre que la vergonha me traparà , promès quitarai d'òc far . E de far plòure.
