Ara sèm al freg temps vengut;
e lo gèl , e la nèu e la sanha,
E los aucelons son muds;
cap de cant non se trachan,
E son sècs los rams pels randals;
que flors , ni fuèlhas i naisson,
cap de rossinhòl i canta;
Elses qu'en mai me revèlhavan.
Tant ai lo còr decebut;
Per que ièu, a tots, soi reguèrge,
Que sabi quel òme avem perdut;
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire