L'èga occitana galòpa qualques còps. Aprèp un parpalhòl que li parla en òc. Quand li pren d' ausir la lenga subrebèla Ditz : carga te de sons del cap dusca 'las alas. Zo parpalhòl amic monta drech cap al cèl. E l'autra volastreja embriagat e garrèl. A solelh colc, trasteja, una lagrema dins l'uèlh entre que l'èga li parla qualques mots dels aujòls. Pel còp l'insècte ne lhabra com'un cagaròl . Mas oblida pas de panar las colors. E l'èga l'alisa de son buf, la pluma blanca e negra , la pichona bèstia que vòla .
Que volèsse pel òrt en pompant las nolors.
Lo parpalhòl s' agrada al perfum de las flors.
Quand las quitas sasons revèrtan a davalada.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire