Levi Strauss e Serre

L Strauss defuntèt la setmana passada. Totes los medias ne parlèron.
Ambe lo rajal de parlicadas costumièras , quand un grand òme se morís , me venguèt una question....
L'òme èra un davancièr dins l'espandi novèl de l'ecologia. Es a dire que tre la sortida de la guèrra , ambe un lingüista , nomenat Jacobson se plai de desmontar los mecanismes, las ierarquias de las societats umanas , totas , las societats tradicionalas , que marchan ambe l'unanimitat , veire l'acòrdi de los que la compausan , e las societats de tipe occitendal, que marchan sonque , dins la cerca eternala d'un diferencial , per exemple prenguèt lo de l'image de la maquina de vapor, un diferéncial de temperatura entre una sorga cauda , e un condensor , levat que lo diferencial per l'òme es un diferencial de « stress », de « tension » , (veire France Telecom, ) podrián prendre encara l'exemple de la fabricacion de l'electricitat ambe un barratge, merces de la diferéncia artificiala de nivèls de l'aiga entre l' amont e l' aval.
Descubriguèt lo biais predator, creator d' entropia, e de desòrdres , de nòstras societats , al revèrs de las societats tradicionalas. Un tissa falorda que necessitan totjorn de milions d'esclavas , de servidors esclaus , puèi de proletariat , puèi d' immigrats, per capitar son prètzfach unenc , qu'es pas que d' amolonar al brutle, las riquesas per qualques uns.
Lo saberut èra poèta , sensible a la misèria umana. E s 'esmoguèt de la desapareisson de miliers de lengas e de culturas . E vegèt dins aquel etnocida que la fin programada de l'umanitat.

Aquí en caricaturant, (parli de ieu) çò que ne diguèron France-Culture , France-Inter e maites autres radiós e jornals de la galinièra francesa.
Levat qu'aquel ser Marianne lo presentèt , autrament, jos un autre biais , que s' en parlèt coma d'un òme racista , que somiava pas que de societats endarrieiradas ... Cò que me susprenguèt fòrça.
Cal creire?
Un amic seu , lo filosòfe Serres, un òme nascut de Pau , que poirà pausar per un tablèu de Miquel Ange Buanaroto, coma un vièlh savi , diguèt qu'èra fièr d'èstre son amic.
Un brave tipe que ! M Serre...
E que remirava mai que mai son esperit de tolerància , sa vision de la sola dralha possibla per l'umanitat e per la planèta, es a dire: lo camin ecologica , lo sol camin drèch coma o diguèt a la meteissa epòca ambe Dumont, un autre davancièr..
Mas quicòm me truquèt entre totes aqueles òmes acarnassits d' aparar la riquesa umana de totas las culturas ...De las respèctar. D' ont que foguèsson ?
M'espantava tot aquò...Qual mentissiá ? Qual m'enganava un còp de mai...?
Aquò's lo quite Serre , professor al States e al Brasil que diguèt en parlant de las lengas d'aicí , als ausidors d'una radió exagonala :

« òm pòd pas parlar una lenga que sab pas dire ADN »

Parlava de la lenga d'Òc .
Que ne pensava L Srauss de la lenga dels trobadors?.
Strauss se carcanhava de sauvar maites lengas, dels Inuits, dels indians .
Ma question ara
De nos escotar; se serià el tanben espetar de rire? Ambe lo « provençal ».
Qualqu'un o sab ? . Que lo diga.
Que tot es possible al païs shizofrenica de l'universalisme .

Lo frances oblidètz pas ,es la sola lenga menaçada, per totes los que la parlan pas

....