lundi 2 novembre 2009

la filha dins los faras



La filha dins los faras

lèva la man .

Que para davant....

la filha que mira ;

per la pratica,

lèva la man

la nuèch e lo gèl

coma d'unas flaçadas,

de tressusor .

La luna e lo cèl

li fan plorar los uèlhs.

E lèva la man.

La filha nuda

lèva lo punh ,

après la luna roja.

Que monta davant.

Luna garrèla ...

Que fa aquí

A parar lo punh .

La filha nusa .

Luènh de l'enfant

sebelit de silenci.

Luènh.

Que son punh que se pare;

un martèl d'aram

cap a la nuèch .

sens degun al parcatge.

De la solesa.

La filha manja un pan de mèl

De creissents , e de chaudéls;

per se donar lo vam.

De para la cara.

A d'òmes vergonhós...

Lèu sòmi de s'adormir.

dins la calor tebesa,

De son nenon,

dins la cambra estequida.

Lo monde virarà , lo monde

Tala la ròda del solelh

gaitarà sas cambas magronèlas

Sas mans rufas.

L'escruma blanca de sos pòts .

De la veirina de l'autò,

Mas sap ela ...

En parant lo punh

Que l'òme que se sarra,

mai esclau qu'ela.

De cercar lo solaç.

Aucun commentaire: