samedi 6 juin 2009

La democracia de la banana vèrda

Adiu l'òme , que soi arribat a la plaça occitana , mas i a avia pus degun. Levat un parèlh d'ivronhasses que cercavan brègas.
D'anuèch coma aquò , se podia que lo temps se passa gentament, suaudament . Mas lo temps se chauta de l'òme, e passa son camin ,
Te fasiai una luna plèna , vertadièrament polida , brèu la causa blanca coma una sièta de solèlh, que degun agacha sens o veire , mas que ièu, qu'èri d'umor plasenta, li trobèri quicòm de risòlièr , per dire. Coma se me parlava .
Per tot dire , que d'unes còps la vida t'afoga los sens , sens saupre d'onte ne ven . Brèu aquò's èra un sèr ont la vida te pareis mai que polida, ont las femnas son bèlas , ont los quites moquilhs , li tròbatz de desencusas.
Vertat que l'astrada lusissia coma un fuòc d'arteficis .
Pel còp, que me diguèri qu'èra pas possible de pas coneisser lo nom de las estèlas e de las constellations. Praquò mantunes mondes avian ensatjar de m'iniciar a la beltat de las nuèches esteladas . Mas que volètz la percepcion de la bèltat se comanda pas. Eri pas qu'un ase.
Erem al mès de junh , lo mès de la desliuracion, e dintrère a quicòm pròche per veire lo president american arrivar. Obama l'espèr de tota l'umanitat.
Mas i aviai tanben la tele e los medias françèses , los adobats socials de Nicolas .... Que vòls ?

E coma soi pissa vinagre poguèri pas m'empescar de pensar lo demai.....

Aucun commentaire: