Bacchus lo vièlh e son filh

Lo can butèt l'òme al caire de la carrièra,
Que tornava del cafè,
D'onte venia de tapar la belòta.
Era vengut òrb.
Avançava a paupas, la man parada sus la parèd.
Lo can seguissia en rondinant.
L'òme trapèt la pòrta del poòrge.
Que l'engolèt dins son escurina.
Lo can levèt la pata un còp de mai.
Sosquèt un briu , niflèt tres còps, e partiguèt a trotar dapassèt .
Ausiguèri crucir los gonfons.
Que coneissiai lo bruch per còr.
L'òme butèt la pòrta de la cosina .
E sonèt per de vin.
Totes los sers sonava per de vin .
que li me calia portar.
Me pagava per ne porgir.
Quatre litres per la nuèch.
Per oblidar lo monde...