Lo provèrbis del jorn.
Que mal o ben pòd pas sofrir; a grands sonors pòd pas venir.
N'i a gaire legiguèrem que de paures diables , malauts, avian tuat de monde , per qu'ausissian una votz que lor disia d'o far.
Un còp de mai Zòrò arribèt. Subte lo cap mèstre butèt del punh sus la taula.
Lo governament ven de prendre la decision d'amenatjar, o de construsir d'ospitals-psiquiatrics- presons.
Fa d'annadas e d'annadas que los governaments de drècha coma d'esquèrra, ( que se dison d'esquèrra, quand clavèron a bodre tanben, las escòlas d'infirmièras) an clavat e clavan encara de centenats de lièches d'ospitals psiquiatrics.
E que los malauts son mens seguits qu'antan , e que son las familhas que devon prendre en carga , son malaut. (quand i a de familha)
Tot aquò en seguida del movement Reagan, Tatcher, Friedman, Blair , Balladur, Jospin que diguèron que calia mens d'Estat , e que los malauts psiquiatrics podrian tant plan se patafiolar defòra , sens tot aquel blablabla, potingas e farlabicas que costavan car a las caissas, vist, qu'aquel argent seria melhor emplegat, pel monde de las assuranças, e, de las bancas. Nos venon d' en donar la pròva. E de nos cabuçar dins la CRISI.
Lo moviment se perseguis ara en França coma se ren non èra. Los caps d'entrepresas van deslogar de millions de trabalhadors , totjorn dins l'idèa de far plaser als actionaris... Es a dire que jà sabem tre ara, qu'an ren comprès , que se passarà ren, que tot contunharà coma dabant , levat que la "crisi", serà pas que lo biais de demandar d'esfòrçs de mai , al la majoritat e als paures, (8 millions ara) que serian tròp "assistats" encara .
Ara totes los jornalistes que, i a pas siès mèses, parliquejavan e lausenjavan de longa sul mercat , la libertat del comèrci, e la mondialisacion , uèi parlan pas pus que de la crisi.
Sens dire ges dels beneficis inausits, que faran las entreprèsas del CAC 40 en 2008.
França lo païs que ten lo mai de gendarmas e de policièrs d'Euròpa per milierat d'estajants.
Sem los primièrs per aquò . Avem la medalha d'aur.
Avem lo governament que nos ameritem: netejament al karcher, charters d'emigrats, caça dels enfants a la sortida de las escòlas, (e dins las escòlas) alongament de la durada del trabalh , baissa dels remborsaments SS, cadenas de television e jornals d'opinions tenguts per poder, precarisacion , distribucion d'argent (presents e estrenas als rics, talhas e ISF) e subvencions (a totes los estages) , al privat, que las afars marchan o pas, e sens la pus pichona contra partida ( logas e baissa del caumatge).
Sens parlar de l'escòla, de la recerca, de las universitats e de la joventut sacrificada e vodada als salaris de misèria dusca 70 ans
França es donc a mand de venir un estat autoritari veire policièr , qu'enebis las leis socialas , e que reverta jà una republica bananièra de las annadas 70 dins America, ambe un president qu'aima las mostras e los estilòs en aur.
Aquò meritava d'èstre dich per l'anniversari dels Drèches de l'òme e qualques còps de laFemna .
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire