-Lo vòste hilh que sauneja a continuar. Ne'ns planhem pas d'eth, non! N'ei pas d'aqueths trebatents qui ns'embèstian deu matin dinc au ser, non! Qu'ei un mainat maset , tostemps au canton de la grana frinèsta, mes ne hé pas arren, çò qui s'apèra arren! Ne'u va pas l'escòla ! Que s'estima mei lo dehòra , lo cèu , la mar, lo pòrt e los batèus! E çò qui i pòt trobar acerà? Qu'ac voleri saber!
Mamà que n'avo ua vergonha de las peludas. Non m'espiava pas, qu'arregaitava lo Casalet , en tocar e arretocar la soa saca...
-Que'm sembla que se continua atau en C M2 , non poderà pas entrar en sheisau... Na Milagros-Tena , que'm sembla mei rasonable de'u har redoblar... Atau lhèu e s'ac virarà de plan... C'acabè lo Casalet.
Mamà que's carè e qu'a acceptè tot en capbaishar drin. Que hasé Hèra de cahor! Eths que sudavan e jo tanben. Qu'espiavi las meas espartenhas negras e provassudas . Qu'èra a la fin deu mes de junh de l'an passat , quan commencèn los purmèrs atemptats nueitius...
Nat mot. Nat gèste. Mamà que'n bohè en devarant los escalèrs deu segond solèr dinc a l'acès escur de la cort. Que ns'amanagèm de partir tau noste Arsenal. Be marchava viste, qu'èra lhèu tà's har passar la malicia o tà non pas cridà'm.
L'Ora de Partir de S Javaloyès edicions reclams...
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire